KAILAN “NG” AT KAILAN “NANG”

Isang malimit pagtalunan kahit ng mga eksperto sa Filipino ang wastong

gamit ng “ng” na maikli at “nang” na mahabà. May mga

nagmumungkahi tuloy na alisin na ang “ng” at “nang” na lámang ang

gamitin sa pagsulat. Isang panukalang paurong dahil ganoon na nga ang

ugali bago ang Balarila ni Lope K. Santos. Sa panahon ng mga

Espanyol, “nang” lámang ang ginagamit sa pagsulat ng mga misyonero.

Ang higit na dapat tandaan ay ang tiyak na mga gamit ng “nang”

at lima (5) lámang ang mga tuntunin:

Una, ginagamit ang “nang” na kasingkahulugan ng “noong.”

Halimbawa, “Umaga nang barilin si Rizal. Nang umagang iyon ay

lumubha ang sakit ni Pedro.”

Ikalawa, ginagamit ang “nang” kasingkahulugan ng “upang” o

“para.” Halimbawa, Sa isip ng mga Espanyol, kailangang bitayin si

Rizal nang matakot ang mga Filipino. Dinala si Pedro sa ospital nang

magamot.”

Ikatlo, ginagamit ang “nang” katumbas ng pinagsámang “na” at

“ng.” Halimbawa, “Pero sa isip ng mga Filipino, sobra nang lupit ang

mga Espanyol. Sobra nang hirap ang dinanas ni Pedro.”

Ikaapat, ginagamit ang “nang” para sa pagsasabi ng paraan o

sukat (pang-abay na pamaraan at pang-abay na panggaano). Halimbawa,

“Binaril nang nakatalikod si Rizal. Namayat nang todo si Pedro dahil sa

sakit.”

Ikalima, ginagamit ang “nang” bilang pang-angkop ng inuulit na

salita. Halimbawa, “Barilin man nang barilin si Rizal ay hindi siyá

mamamatay sa puso ng mga kababayan. Ginamot nang ginamot si Pedro

para gumaling.”

Ang iba pang pagkakataon, bukod sa nabanggit na lima, ay

kailangang gamitan ng “ng.” Halimbawa: “Ipinabaril ng mga Espanyol si

28

Rizal. Pinainom ng gamot si Pedro.” Ngunit tingnan ang pagkakaiba ng

dalawang pangungusap. (1) “Martiryo ang katulad ng sinapit ni Rizal.”

(2) “Gusto mo ba ang katulad nang magmartir si Rizal?”